Bovenstaand werkje heb ik gemaakt met bijgaand verhaal in mijn gedachten. (schilderijtje is al verkocht). 

Lichtpuntje

Het grootste deel van mijn leven heb ik doorgebracht in Schipluiden, in het groene hart van Zuid-Holland. na een uurtje stevig fietsen was je in ’s Gravenzande: Strand, duinen en… het Staelduinse Bos. Een bos, niet erg groot, maar wel oud en mooi ruig begroeid.

Vooral in de herfst mocht ik daar graag lange wandelingen maken, vaak in m'n eentje, soms samen met iemand die kennelijk ook aan ontspanning toe was.

Ik weet me omringd door allerhande kleuren, geuren en geluiden. Het zet me aan 't denken en stemt mij tot diepe dankbaarheid: Toen de Schepper hemel en aarde maakte, heeft Hij zelfs aan het verval van de natuur een eindeloze schoonheid meegegeven! Ik word er stil van en mijmer daar, al wandelend, nog even over door.

Het is vrij schemerig in het bos. Verschillende kleuren groen en bruin wisselen elkaar af. Het zonlicht dringt zuinig­jes door de bladeren heen.

Dan, aan 't eind van een schemerige laan ... Licht! Stralend zonlicht!!!

Ik sta bewonderend even stil. Wat mooi!

Laat mij hieraan denken als ik weer eens in een donkere periode in mijn leven zit!

Of die nou lang of kort is! Er zit altijd een begin en een eind aan!

Aan het einde van die donkere laan is Licht!

Stralend zonlicht!

Bedachtzaam genietend loop ik er naartoe.

En ik vind mijn bos mooier dan ooit!!!

Anneke, 1995