Lach!

Op een vroege ochtend, op weg naar een activiteit, besluit ik om eens naar iedereen die ik tegemoet fiets, te glimlachen. De eerste die ik tegenkom is een vrouw, die prompt reageert met een pracht van een lach. Daarna volgen nog meer mensen. En bij elk van hen verandert op slag de uitdrukking op hun gezicht. Eerst verbazing, en dan: die lach!

Ik word er zelf steeds vrolijker van. Wát een mooi begin van een dag!

Ik bedenk, met een krul om mijn mondhoeken, hoe mooi het zou zijn als al die mensen die naar mij gelachen hebben en mijn dag een mooie kleur gaven, bij zichzelf gedacht hebben: “Hé wat leuk! Dat ga ik ook doen!” Een charmante kettingreactie.

Wat zou het mooi zijn als door één glimlach, alle mensen op straat vriendelijk zouden lachen naar elkaar, naar hun omstandigheden (hoe die ook zijn), naar hun werk, klanten, naar wie dan ook.

Wat zou de wereld mooi zijn als er wat meer geglimlacht werd. Want… met krullende mondhoeken is het heel lastig boos worden.

Probeer het maar eens. Je hebt niets te verliezen: een glimlach kost niets, en het zou zomaar eens veel verschil kunnen maken voor degene die je ontmoet.

8 december 2015

Boswandeling en Schilderworkshop

Dinsdag 10 november: BE-leef de herfst!

Wat hebben we heerlijk gewandeld en geschilderd en wat was het gezellig! Zover ik weet heeft iedereen genoten en inspiratie opgedaan. De resultaten mogen er weer zijn!

Dinsdag 8 december: BE-leef het licht van kerst!
Het was verrassend zonnig en zacht voor de tijd van het jaar. Toch hebben we gekozen voor een wat kortere Stiltewandeling in de tuin van het ZDH. Er werd inspiratie en rust opgedaan, genoeg voor een middag heerlijk schilderen met elkaar. Ziehier één van de prachtige resultaten:

Dinsdag 12 januari 2016: BE-leef hoopvol!
Met 5 deelnemers hadden we een klein groepje, maar het enthousiasme spatte van de doeken af! In sommige gevallen letterlijk, want geen techniek bleef onbenut, zelfs rechtstreeks spuiten vanuit de tube!
De resultaten waren even verrassend als afwisselend. Een heerlijke middag!

Er wordt nagedacht over een nieuwe ronde workshops 'Schilderen in de tuin' komend voorjaar/zomer. Dus houd de website van het ZDH (Dorpsakker de Parel) en mijn weblog in de gaten. 


(Geef je op door een mail te sturen naar: dorpsakkerdeparel@zdh.nl of via mijn mailadres: ant@lbs4.nl)

Gezellig en goedbezocht Oogstfeest op De Parel (ZDH)

Op 3 oktober werd er op Dorpsakker De Parel een 'Oogstfeest' gehouden, waarbij allerlei activiteiten van het Zendings- Diaconessenhuis gepresenteerd werden. Ik mocht daar ook een steentje aan bijdragen door er een schilderworkshop te geven. De meeste zonnebloemen waren uitgebloeid, maar er waren nog genoeg andere, kleurrijke bloemen! 

En... Wat was het gezellig, en ook nog heerlijk zonnig weer!
De activiteiten werden goed bezocht en er waren leuke ontmoetingen.
Er was koffie, thee en veel exotische heerlijkheden. Maar het was vooral gezellig.
En ook mijn schilderworkshop kreeg volop aandacht.
Wát kwam er veel verborgen talent aan 't licht!

Opstel in de Schoolkrant van 1966

Wie had kunnen denken dat ik er nog niet eens zo erg naast zat?

Oké, ik kom niet voor de tv en ik ontvang ook geen duizend gulden, 

maar ik sta toch wel zeker een keer of twee per week achter mijn ezel! 

Toch echt een droom die werkelijkheid is geworden...

Zonneschijn (Acryl op doek, 50 x 50)

Zonneschijn, zonneschijn, diep in mijn hart

al is er angst en pijn

Zonneschijn, zonneschijn, diep in mijn hart,

Omdat Jezus bij ons wil zijn.

Toen onze kinderen nog jonger waren, hebben wij als gezin dit liedje vaak met elkaar gezongen, onder allerlei omstandigheden. Ik speelde gitaar en de kinderen zongen, het ene liedje na het andere.

Een heerlijke tijd! 

Nu heb ik kleinkinderen en laatst zaten we in de auto en had ik zin om met de kleindochtertjes te zingen.

Ik leerde hen dit liedje en ze vonden het prachtig!

Toen ik naar dit schilderij keek, moest ik aan dit liedje, en aan de blije kinderen, denken.

Vandaar de naam: Zonneschijn.

Leg je hand maar in Zijn hand

Deze heb ik een jaar of wat geleden gemaakt. 

Acryl, geschilderd op een houten paneel. 

Afm. 64 x 43,5,  in smalle houten lijst.

Boom, acryl op doek (met kartonnen ondergrond), ingelijst. afm. iets groter dan A4

Meestal schilder ik op vrijdagmorgen, maar vandaag heb ik een schilderij dat ik al eerder gemaakt heb, gefotografeerd. 

Meisje, acryl op doek, 26 x 20 cm

Wonderen

Wie gelooft er nou nog in wonderen? Geen enkel nuchter denkend mens toch? 

En zal ik nou eens wat zeggen? Ik wel! Sterker nog, ik maak elke dag grote wonderen mee.

Vanmorgen nog. Ik werd wakker en mijn hele lichaam bleek ‘het’ nog te ‘doen’. Ik ademde nog, mijn hart klopte nog, ik kon opstaan en mijn bed uit wandelen. En mijn spijsvertering had ook niet stilgelegen...

Wát hoor ik u zeggen? “Dat is toch gewoon. Dat gebeurt mij elke dag.”

Oh ja? Weet je wat ik nou zo vreemd vind? Als het ingenieus ontworpen bouwwerk, dat de mens is, op een dag niet meer ‘werkt’, als het hart het niet meer ‘doet’, of als er iets anders ‘hapert’, dán valt het opeens op, dat het tot die tijd allemaal ‘gewoon heeft gewerkt’. Dan pas zijn we geneigd erover na te denken dat het toch niet zo vanzelfsprekend was als we altijd gedacht hadden…

En weet je wat ik óók vreemd vind? Dat de meeste mensen iets dat elke dag gebeurt, niet meer als wonder kunnen zien. Dat is toch jammer, want je mist dan de ver-wonder-ing.

Vanmorgen zag ik een wonder. Oké, enigszins verkreukeld en met wat kleine oogjes… Maar toch… Ik zag dat ik gezond ben, dat ik kan ademen, voelen, denken, werken, iets betekenen voor anderen. Misschien wel voor jou die dit leest.

O God, ik prijs U voor de “gewone” alledaagse wonderen.

Vergeef me als ik ze soms iets te vanzelfsprekend vind.

Anneke Scholten, 21-10-2008

"Passie"

Acryl op doek, 50 x 50 cm
Deze hangt nu bij mijn zus in Delft

Titel: Stil

Tijdens het schilderen, en ook bij het bekijken ervan, moet ik steeds aan onderstaand lied denken.

Acryl op doek, 50 x 50 cm

 

Stil (Opwekking 717)

Stil mijn ziel wees stil,
en wees niet bang
voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij,
in je beproevingen en zorgen.

God U bent mijn God
en ik vertrouw op U
en zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
vaste geest binnen in mij
die rust in U alleen

Stil mijn ziel wees stil
en dwaal niet af
dwars door het dal zal Hij je leiden
stil, vertrouw op Hem
en hef je schild tegen de pijlen van verleiding

God U bent mijn God...

Stil mijn ziel wees stil
en laat nooit los
de waarheid die je steeds omarmd heeft
wacht wacht op de Heer
de zwartste nacht
verdwijnt wanneer het daglicht doorbreekt

2x
God U bent mijn God...

Ik rust in U alleen

Acryl op doek, 50x 50 cm. "Veilig in de storm"

Schilderworkshops op locatie

Sinds kort geef ik ook schilderworkshops op locatie.
Leuk om je verjaardag op een bijzondere manier te vieren.
Of misschien gewoon met een groepje vrienden/vriendinnen creatief en ontspannen bezig zijn.
Voor groepen tot 10 personen kom ik graag naar u toe.
U zorgt voor een locatie (buiten of binnen) en koffie of thee en ik zorg voor materiaal, en ondersteuning en inspiratie bij het schilderen.
Bent u geen kunstenaar? U kunt het altijd nog worden!

Duif in wit en blauw

Op een dag liet ik een paar van mijn werken aan een kennisje zien. Ze werd heel enthousiast en zou graag een schilderij van mij willen hebben. “Het is geen bestelling,” benadrukte ze enkele keren.

Prima, geen bestelling. Maar ze gaf wel een thema (duif, Heilige Geest) waar het over mocht gaan en oh ja, als het kon ‘iets in blauw en wit’. 

Een paar dagen later ga ik aan de slag.

Ik sta voor mijn lege doek, 50 x 50, met een paletmes in de ene, en twee kleuren verf in mijn andere hand: blauw en wit.

‘En wat nu?’ vraag ik mezelf af. Geen opdracht. Dus. Maar wel een thema. En wel blauw en wit.

Hmmm… Ik heb echt geen idee. 

Ik besluit om er biddend mee aan de slag te gaan en maar gewoon te beginnen. Gewoon iets maken. En of het nu voor het kennisje wordt of voor mezelf: het moet in elk geval zo worden dat ik het zelf mooi vind.

Ik heb wat op het doek staan en zoals altijd neem ik op een moment afstand van mijn werk. Aan de andere kant van het lokaal ga ik op gemak op de vensterbank zitten , met een bakkie (koffie)  in m´n hand, en kijk. 
Ik kijk nog eens en … ik zie dat ik inderdaad een duif geschilderd heb! Niet heel duidelijk, maar het is er wel!

Als ik de volgende keer verder ga, kan ik volstaan met hier en daar een lijntje een wat kleine aanvullingen en echt, het is precies wat ik bedoelde! Wonderlijk!

Wat de ‘bestelster’ ervan vindt?

Dat weet ik nog niet. Maar voor mij is het goed. Ik ben tevreden.

Anneke, juni 2015 

Vervolg:
De vrouw die het besteld had, vond het prachtig, maar... Het blauwe schilderij paste totaal niet in haar verfijnde klassieke interieur! Ik heb dat ook eerlijk naar haar uitgesproken en ze was opgelucht. 
Want dat had ze zelf natuurlijk ook wel gezien, maar hoe zeg je dat hè?
Inmiddels heeft een vriendin van mij hem gekocht en hangt hij tot volle tevredenheid van het hele gezin bij hun in de huiskamer (zie foto).
Ik hoop dat ik nog veel inspiratie mag krijgen op deze manier. Het blijft een bijzonder avontuur voor mij!
september 2015

 

 

 

Verbinding in liefde

Acryl op doek 50 x 50 cm

 

 

Het schilderen van portretten is ook leuk.

Deze noem ik: "Stille wanhoop"

Acryl op doek 30 x 24 cm

Nog een portret: "Vluchteling"

Acryl op doek 30 x 24

Column: Courgettes

Courgettes

 

Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert, zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten, zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit Mijn mond: Het keert niet vruchteloos naar mij terug, niet zonder eerst te doen wat ik wil en te volbrengen wat ik gebied.  (Jesaja 55: 10 en 11) 

 Terwijl we dit met elkaar lezen,  zie ik dat het buiten regent en… ben ik dankbaar en verwonderd, elke keer weer. Vorige week heb ik van alles in de tuin ingezaaid: verschillende soorten sla, worteltjes en uien. Elke avond liep ik er braaf met mijn gietertje bij langs en keek of er al wat opkwam. Niets… 

En dan die lekkere lenteregen! Ik kan haast niet wachten om te kijken of de plantjes nu wel opkomen!

En dan is er de vergelijking met het Woord dat in onze harten gezaaid wordt. Dat moet ons eerst doordrenken. (ik vergat bij het typen de r, nog niet eens zo gek: we moeten het ook door denken!) Het Woord moet helemaal door ons heen gaan. Soms (vaak!) door lijden heen. Uit ervaring weet ik: Hoe dichter ik bij het Woord blijf, hoe sterker mijn vertrouwen wordt. Het Woord, dat is de Bijbel. Maar ook: het Levende Woord, de Here Jezus.

En dan groei ik. Dwars door de verdrukking heen! 

Ik moet denken aan het courgettezaad, dat ik gezaaid heb, in een bloempotje in huis. Dagenlang gebeurt er niets.

Dan ontstaat er een klein bergje in het potje.

Dan een klein kiempje.

Het wordt een plantje.

Met het schilletje nog op zijn kop worstelt hij zich een weg omhoog. En ik denk: Mán, wat heb jij moeten vechten om uit die schil en uit die grond te komen!

Maar hij groeit.

En straks…

Courgettes, van die flinke joekels. Lekker, en met veel zaad van binnen. Een lekkere vrucht om te eten en om uit te delen. En de vrucht zit weer vol zaad… om weer opnieuw 100x vrucht te geven! 

Dicht bij Jezus en Zijn woord blijven. Soms worstelend, soms genietend van de milde regen, met als doel dat we uitdelen. En dan wordt wat wij uitgedeeld hebben, weer door anderen uitgedeeld, vermenigvuldigd. 

Hoe mooi is dat! 

Anneke, april 2015

 

 

"Jouw leven is in Christus verborgen in God." (Colossenzen 3: 3)

Acryl op doek, met vogelzaad en stukjes touw, 50 x 50 cm

 

 

"Indien de graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft zij op zichzelf; maar indien zij sterft, brengt zij veel vrucht voort" (Joh. 12: 24)

Acryl op doek, met vogelzaad, 50 x 50 cm

Acryl op doek, met reliëf. afm. 30 x 40 cm "Lentekriebels"

Hier word ik zelf echt vrolijk van!

Acryl op doek, afm. 40 x 50 "boeketje vrolijkheid"

Acryl op doek, afm. 30 x 40 "Zonsverduistering"

Al eerder aan begonnen; afgewerkt op de dag van de zonsverduistering in maart 2015

Klaprozen 

Ik ben dol op klaprozen. Is het ‘t intense rood dat me aan­trekt? Of de kwetsbaarheid? Of beide?

Als je de tijd neemt om er even naar te kijken, wordt het pas echt leuk. De grootste knop­pen gaan langzaam open. Dan val­len de schutblaadjes van de knop af en komt een verkreu­keld toefje rood tevoorschijn. Heel lang­zaam ontvouwt dat verfrommelde spul­letje zich tot een prachti­ge bloem.

Ik ben op slag verliefd op al dat uitbundige rood en ga ze plukken, zodat ik ze thuis in een vaas kan zetten.

Wat een teleurstelling! Na het plukken vallen meteen de rode bloemblaadjes af en sta ik met de kale stelen in mijn handen. Weg tere schoonheid.

Ik had ze beter kunnen laten staan, in de aarde en aan hun stelen en wortels. Dan waren ze langer mooi gebleven. Klaprozen kunnen zelfs storm en regen doorstaan, als ze maar aan de plant blij­ven zitten.                   

Zo kunnen wij nog wat van de klaproos leren. Ook wij kunnen als rank beter heel dicht bij de Ware Wijnstok blijven.

Dan zullen we groeien en bloeien.

 

 

Anneke

Schilderij Acryl op doek, 60 x 80 cm. "Wie ben ik"

Hangt  in de praktijk  voor contextuele hulpverlening van een vriendin in Schipluiden.

Het is bijzonder hoe mensen vaak zichzelf erin herkennen, 

het lijkt hen te herinneren aan een ingrijpende gebeurtenis is hun leven. 

 

 

Out of the box 80 x 60, Acryl op doek

In april j.l. heb ik deze mogen exposeren bij "Beeldend Veenendaal", een expositie voor amateurkunstenaars.

Contrast in groen rood en wit, genaamd "Wonder", 80 x 60, acryl op doek

Dit werk heeft tijdens de "Shopping Night" in Veenendaal in de etalage van Sandwich (kledingzaak) gehangen.

Bovenstaand werkje heb ik gemaakt met bijgaand verhaal in mijn gedachten. (schilderijtje is al verkocht). 

Lichtpuntje

Het grootste deel van mijn leven heb ik doorgebracht in Schipluiden, in het groene hart van Zuid-Holland. na een uurtje stevig fietsen was je in ’s Gravenzande: Strand, duinen en… het Staelduinse Bos. Een bos, niet erg groot, maar wel oud en mooi ruig begroeid.

Vooral in de herfst mocht ik daar graag lange wandelingen maken, vaak in m'n eentje, soms samen met iemand die kennelijk ook aan ontspanning toe was.

Ik weet me omringd door allerhande kleuren, geuren en geluiden. Het zet me aan 't denken en stemt mij tot diepe dankbaarheid: Toen de Schepper hemel en aarde maakte, heeft Hij zelfs aan het verval van de natuur een eindeloze schoonheid meegegeven! Ik word er stil van en mijmer daar, al wandelend, nog even over door.

Het is vrij schemerig in het bos. Verschillende kleuren groen en bruin wisselen elkaar af. Het zonlicht dringt zuinig­jes door de bladeren heen.

Dan, aan 't eind van een schemerige laan ... Licht! Stralend zonlicht!!!

Ik sta bewonderend even stil. Wat mooi!

Laat mij hieraan denken als ik weer eens in een donkere periode in mijn leven zit!

Of die nou lang of kort is! Er zit altijd een begin en een eind aan!

Aan het einde van die donkere laan is Licht!

Stralend zonlicht!

Bedachtzaam genietend loop ik er naartoe.

En ik vind mijn bos mooier dan ooit!!!

Anneke, 1995