vrijdag 20 juli 2018

Foar alles is der in tiid



Foar alles is der in tiid

Efkes sitte by it wetter
Efkes slomje yn ‘e tiid
By it lok en it fertriet
Efkes mar…
En nou oerein!
Alles hat in begjin en in ein
Foarût, it libben yn!

Anneke, juli 2018

't Hoofd omhoog en 't hart naar boven



’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven; hier beneden is het niet

Op de Friese klei geboren
Oudste dochter van het stel
Was Mem’s jeugd niet onbezorgd
Was het kommernis en kwel
(haar) Moeder zong dan maar heel zachtjes
Maar wel hoorbaar steeds dat lied:
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven;
Hier beneden is het niet

En dan leert ze voor coupeuse
Costumière, lang niet gek
Helpt ’t gezin zo uit de armoe
(Haar) pa zegt: “Houd je grote … mond”
Kleding naait ze voor de rijken;
Boer of schipper, ’t deert haar niets
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
Hier beneden is het niet.

Ván een bruiloft komt een bruiloft
Zei men vroeger en ’t is waar
Zo ontmoette Mem mijn vader
Werden ze al snel een paar
Jaar na jaar komt er een kleine
Zuinig aan, zo speelt ze quitte
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
Hier beneden is het niet

Op een dag is er geen werk meer
Niet bij boeren, niet in ’t slijk
Pa krijgt werk in ’t verre Holland
Mem blijft achter bij de dijk.
Eenzaam met drie kleine kindjes
En een kleine in ’t verschiet…
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven;
Hier beneden is het niet!

Dan verhuizen ze naar Delft
Driehoog in een nieuwbouwpand
Drie paar klompjes op zes trappen
Verlangend naar het platteland.
Algauw wordt Antje dan geboren
Nog een etertje erbij…
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
’t Is de vierde in de rij

Na zes jaar Delft wordt het Schipluiden
Eindelijk wonen op de grond!
Toch blijft altijd heimwee knagen
Naar de oude Friese grond
En dan… komt er nog een toegift
’t Is een jongen, kleine Kees
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
’t leven is zo gek nog niet!

Maar al snel slaat dan het noodlot
Meedogenloos en bitter toe
Eenzaamheid, verdriet en wanhoop
Maar… ze heeft haar kinderen nog!
Moedig slaat ze zich door ’t leven
Denkt steeds vaker aan dit lied
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
Hier beneden is het niet!

Het laatste jaar wordt het veel minder
Mem wordt breekbaar, kwetsbaar, zwak
Maar ook: liever, zachter, milder
Ontroerend om te zien was dat.
Nu is ze veilig bij haar Heiland
En zingt nu vast haar liefdeslied
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
Daar beneden was het niet!

Mem was voor ons niet altijd makkelijk
Maar als ik haar leven zo bezie
Hielden kracht en troost haar staande
Van de gedachte uit dit lied:
’t Hoofd omhoog en ’t hart naar boven
Hier beneden is het niet!

Anneke van der Veen, april 2017/juli 2018


Zware periode

Zware periode

Mijn moeder
Mijn moeder heeft de respectabele leeftijd van 90 jaar mogen bereiken. Maar in de loop van de laatste twee jaar viel zij steeds vaker en brak ten slotte haar heup. Een operatie volgde. Zij kwam niet meer op de been en het geheugen werd steeds minder. De laatste weken waren erg zwaar voor haar; ze had veel pijn.
Deze weken waren ook voor ons, als haar (klein)kinderen, erg zwaar. Elke keer dat wij bij haar kwamen, kon het zomaar de laatste zijn.
In diezelfde tijd onderging mijn man Berend een open hart operatie. Dit was zwaar voor hem, en ook voor mij: heen en weer (laten) rijden naar Nieuwegein. En tussendoor ook naar Delft, waar mijn moeder verzorgd werd.
Met Berend gaat het intussen redelijk goed. Hij heeft nog een lange herstelperiode voor de boeg, maar is gelukkig gewoon thuis!
Mijn moeder is op 9 juli overleden. Gelukkig mocht zij rustig inslapen. Een lang en moeilijk leven is afgesloten. En wij, als haar kinderen, zijn dankbaar dat wij haar een waardig afscheid mochten geven en elkaar mogen opvangen in het gemis.