dinsdag 28 april 2015

Column: Courgettes


Courgettes
 
Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert, zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen, zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten, zo geldt dit ook voor het woord dat voortkomt uit Mijn mond: Het keert niet vruchteloos naar mij terug, niet zonder eerst te doen wat ik wil en te volbrengen wat ik gebied.  (Jesaja 55: 10 en 11) 

 Terwijl we dit met elkaar lezen,  zie ik dat het buiten regent en… ben ik dankbaar en verwonderd, elke keer weer. Vorige week heb ik van alles in de tuin ingezaaid: verschillende soorten sla, worteltjes en uien. Elke avond liep ik er braaf met mijn gietertje bij langs en keek of er al wat opkwam. Niets… 

En dan die lekkere lenteregen! Ik kan haast niet wachten om te kijken of de plantjes nu wel opkomen!
En dan is er de vergelijking met het Woord dat in onze harten gezaaid wordt. Dat moet ons eerst doordrenken. (ik vergat bij het typen de r, nog niet eens zo gek: we moeten het ook door denken!) Het Woord moet helemaal door ons heen gaan. Soms (vaak!) door lijden heen. Uit ervaring weet ik: Hoe dichter ik bij het Woord blijf, hoe sterker mijn vertrouwen wordt. Het Woord, dat is de Bijbel. Maar ook: het Levende Woord, de Here Jezus.

En dan groei ik. Dwars door de verdrukking heen! 

Ik moet denken aan het courgettezaad, dat ik gezaaid heb, in een bloempotje in huis. Dagenlang gebeurt er niets.
Dan ontstaat er een klein bergje in het potje.
Dan een klein kiempje.
Het wordt een plantje.
Met het schilletje nog op zijn kop worstelt hij zich een weg omhoog. En ik denk: Mán, wat heb jij moeten vechten om uit die schil en uit die grond te komen!
Maar hij groeit.
En straks…
Courgettes, van die flinke joekels. Lekker, en met veel zaad van binnen. Een lekkere vrucht om te eten en om uit te delen. En de vrucht zit weer vol zaad… om weer opnieuw 100x vrucht te geven! 

Dicht bij Jezus en Zijn woord blijven. Soms worstelend, soms genietend van de milde regen, met als doel dat we uitdelen. En dan wordt wat wij uitgedeeld hebben, weer door anderen uitgedeeld, vermenigvuldigd. 

Hoe mooi is dat! 

Anneke, april 2015

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten